Wie het Wetboek van Strafvordering ter hand neemt, zal vaststellen dat de wetgever traditioneel geen echte voorstander bleek van een actief betrokken en autonoom handelende private partij, omdat die zijn opzet om tot waarheidsvinding te komen, stokken in de wielen kon steken. Om zijn doelstelling te bereiken, koos hij voor rechtsregels die van openbare orde zijn en dus geenszins toelaten dat een individu het strikt gereglementeerde overheidsoptreden in de war zou sturen. Binnen die constellatie ..